کد مطلب:161825 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:153
حکایتی تنبیه آفرین
شخصی در شهر كرمانشاه خدمت عالم كامل جامع فریدی، آقا محمد علی صاحب «مقامع» [1] و غیره - قدس سره - رسیده و عرض كرد: در خواب می بینم
به دندان خود گوشت بدن مبارك حضرت سیدالشهداء علیه السلام را می كنم. اقا او را نمی شناخت سر به زیر انداخت و متفكر شد. پس به او فرمود: شاید روضه خوانی می كنی؟ عرض كرد: بلی. فرمود: یا ترك كن یا از كتب معتبره نقل كن [2] .
به دندان خود گوشت بدن مبارك حضرت سیدالشهداء علیه السلام را می كنم. اقا او را نمی شناخت سر به زیر انداخت و متفكر شد. پس به او فرمود: شاید روضه خوانی می كنی؟ عرض كرد: بلی. فرمود: یا ترك كن یا از كتب معتبره نقل كن [2] .
[1] آقا محمد علي بن آقا محمد باقر بهبهاني متوفي (1216) هجري در كرمانشاه و از بزرگان علماء عصر خويش بوده است. از كربلا به كرمانشاه هجرت كرد و در همان جا درگذشت. القابي كه در كتابهاي تراجم به ايشان داده اند، نشان از جامعيت و برازندگي كامل او دارد: مانند: عالم، عامل، فاضل كامل، محقق، مدقق، فقيه، اصولي، رجالي، بارع، متكلم، متبحر، متفنن.... از ايشان تأليفاتي به جاي مانده كه كتاب «مقامع الفضل» معروفترين آن است. اين كتاب مطالب مشكله بسياري از فقه و تاريخ و غيره را در بر مي گيرد و گواه جامعيت و تبحر علمي اوست. لذا بيشتر به نام اين كتاب معروف است - كتاب به فارسي است و در سال 1275 و 1316 در ايران به چاپ رسيده است - و «صاحب مقامع» ناميده شده است: رك: ريحانة الادب، ج 3، ص 398؛ طرائق الحقايق، ج 1، ص 98؛ روضات الجنات، ج 7، ص 142؛ قصص العلماء، ص 199 ضمن شرح حال آقا محمد باقر بهبهاني؛ الذريعة، ج 22، ص 14.
[2] مناسب است جهت اطلاع ذاكران متعد و خداترس، برخي از مأخذ و مدارك معتبر - كه در مقتل و تاريخ نگاشته شده - ذكر گردد. البته با اين تذكر كه نقل اين منابع، به معناي پذيرش تمامي مطالب آنها نيست. و ناقل مي بايست داراي اطلاعات و تبحر ويژه اي باشد كه مطالب سقيم آن را تشخيص دهد. ولي به هر صورت بزرگان به اين مأخذ استناد كرده اند و آنها را در نقل وقايع، قابل اعتناء دانسته اند. احتياط آن است كه به مشتركات آنها توجه شود و از متفردات پرهيز گردد. 1- ارشاد شيخ مفيد. 2- تاريخ، ابن اعثم كوفي. 3- تاريخ، طبري. 4- تاريخ، يعقوبي. 5- تذكرة الخواص ابن جوزي. 6- امالي، شيخ صدوق. 7- مقتل، خوارزمي. 8- الاخبار الطوال، دينوري. 9- روضةالواعظين، فتال نيشابوري. 10- كشف الغمه، اربلي. 11- الملهوف، سيد بن طاووس. 12- مروج الذهب، مسعودي. 13- مقاتل الطالبين، أبي الفرج اصفهاني. 14- اعلام الوري، طبرسي. 15- انساب الاشراف، بلاذري. 16- تاريخ، ابن عساكر. 17- كامل، بهائي. 18- مناقب، ابن شهر آشوب. 19- الامامه و السياسة، دينوري. 20- كامل، ابن اثير. 21-حياة الامام الحسين، باقر شريف قريشي. 22- نفس المهموم، محدث قمي. 23- روضةالصفا، مير خواند. 24- مثير الاحزان، ابن نما. 25- مطالب السؤول، ابن طلحة. 26- لواعج الاشجان، سيد محسن امين عاملي. 27- حبيب السير، خواند مير. 28- عوالم، عبدالله بن نورالله. 29- البداية و النهاية، ابن كثير. 30- بحارالانوار، علامه مجلسي.